Një gjë është përtacia e plogësht, pa dëshirën për të bërë gjë dhe pa kurajë. Një gjë tjetër është përtacia për të mbrojtur veten nga despotizmi i teknologjisë. Dallimi, i cili është i pamundur në një nivel leksikor, por real në jetë, është thelbësor. Në cilën pjesë të trupit dhe mendjes fshihet motori i përtacisë? Pse i shpenzojmë energjitë tona jetësore, dhe madje shkojmë aq larg sa të shuajmë talentet tona, në zjarrin e përtacisë? Ka shumë përgjigje për këto pyetje dhe mund ta fillojmë me një supozim, madje edhe të thjeshtë për t’u provuar: si një ves kapital, përtacia është thjesht një humbje.
Pertacia
Na çon në më pak dëshira, pak dëshirë për të ardhmen, pak ëndrra. Dhe ju rrëzon në një formë rrotullimi rreth së cilës është rritur një letërsi komerciale me fat, por që për fat të keq është shuar nga apatia kolektive e një shoqërie të tërë.
Në studio:
Sonila Luzi – Psikologe edukimi
Keti Gërbi – Gazetare
Marjana Koçeku – Aktiviste
Emisioni: Kohë moderne
Media: RTSH
